
De mens is onlosmakelijk verbonden met haar lichaam. Hoe verhoudt jij je tot je lichaam? Voel je je er thuis en zorg je ervoor?
Een waardering van het (vrouwelijk) lichaam als huis waarin we leven
Op deze internationale vrouwendag een tekst uit Laudato Si’ met de oproep het eigen lichaam te aanvaarden als geschenk van God, ervoor te zorgen en te respecteren. En ook om de verschillende gaven van vrouwen en mannen te waarderen, zodat we elkaar kunnen verrijken.
Een vrije vertaling van Laudato Si’, paragraaf 155. Door Matty van Leijenhorst
Alle levende wezens leven in een omgeving, waartoe ze zich verhouden (dat heet ecologie). Er is ook een menselijke ecologie: de mens verhoudt zich op een bepaalde manier tot haar omgeving; tot de natuur en tot andere levende wezens. Tegelijk woont de mens in een lichaam en heeft daar een verhouding mee. De relatie met het lichaam is heel belangrijk. Paus Benedictus XVI vertelde: “de mens heeft een natuur die hij moet respecteren en niet naar eigen believen kan manipuleren”.
Het aanvaarden van onze lichamen als een geschenk van God is de basis, waardoor we de hele wereld kunnen aannemen als een geschenk van de Vader en als ons gemeenschappelijk huis. Als we denken dat we absolute macht hebben over ons lichaam, denken we ook vaak dat we absolute macht hebben over de schepping.
Voor ieder mens is het belangrijk ons lichaam te aanvaarden, ervoor te zorgen en zijn volle betekenis te respecteren. Ook het waarderen van de eigen vrouwelijkheid of mannelijkheid is nodig om jezelf te erkennen en de ander, die van je verschilt te ontmoeten. Zo kunnen we blij zijn met de verscheidene gaven van een andere man of vrouw, als werk van God de schepper, en elkaar ermee verrijken. Het is niet gezond om het sekseverschil uit te wissen omdat we er niet meer mee weten om te gaan.